Categorie: FESTIVAL, JAZZ, MUZIEK
Woensdag 20 Augustus 2014 at 2:18 pm
The Music of Toots Thielemans met Toots zelf als onverwacht toetje
Tekst: Jacques Nachtegaal – Het Collectief N & P met foto’s van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
Het was een klap voor iedereen toen op 12 maart 2014 bekend werd gemaakt dat Jean Baptiste Frédéric Isidor, baron Thielemans per direct zijn carrière heeft beëindigd. Volgens zijn manager heeft de dan 91-jarige mondharmonicaspeler en gitarist niet genoeg energie meer. Alle reeds geplande concerten werden afgezegd.
Dat zou dus ook betekenen dat de Peter van het Middelheim Jazz festival (sinds 1996) in Antwerpen er dit jaar niet bij zou zijn. De organisatie werd nadien direct overstelpt met telefoontjes, allemaal met diezelfde vraag; “Wat nu?”. Na enig overleg werd besloten tot een concert in de geest van Toots. Onder de noemer The Music of Toots Thielemans werd een concert georganiseerd, natuurlijk op de alom bekende zaterdagavond van het Middelheim Jazzfestival, waarin talloze musici die ooit met Toots werkten zouden participeren. Natuurlijk was de basis het vaste trio waar Toots de laatste jaren mee speelde: Hans van Oosterhout (drums). Karel Boehlee (vleugel) en Hein van de Geyn (bas) en er was al snel bereidheid bij Kenny Werner(toetsen), Bert van den Brink(vleugel), Bert Joris(trompet & bugel), Philip Catherine(gitaar) en Eliane Elias(vleugel en zang) om aan te schuiven in dit Hommage concert aan de grootmeester van de Jazz. Later zouden er meer participanten volgen.
Het werd een heerlijk concert dat door al de musici vol verve en met een enorm enthousiasme werd gespeeld. Veel werk van Toots en werk van anderen dat Toots al jaren ook op zijn repertoire had staan zoals materiaal van o.a. Jacques Brel. Het klonk prachtig allemaal maar ik miste iets, namelijk dat prachtige geluid van Toots op zijn “broodje” zoals hij zijn chromatische mondharmonica gekscherend noemde. Toots is een humorist vandaar. Juist die mooie zoetgevooisde klanken ontbraken op het verder geweldige concert waarin vooral Philip Catherine en Bert van den Brink mij in zeer positieve zin bij mijn muzikale kladden grepen. Maar ook Eliane Elias die door het publiek bijna op handen gedragen werd, maar die naar mijn mening net dat subtiele touche van bijvoorbeeld Bert van den Brink op de toetsen mist. 
Kenny Werner heeft dat net als Karel Boehlee wel en dat werden dan ook net de muzikale hoogtepunten in het concert. Het was ook een plezier Bruno Castellucci, de Belgische drummer met de Italiaanse achtergrond, weer te zien spelen. Ik zag hem ooit in een Toots formatie met o.a. Rob Franken en voor zover ik het mij herinner met Eef Albers op gitaar. Opvallend hoe sterk de muziekstijlen en interpretaties van Castellucci en Van Oosterhout, die elkaar tijdens het concert met regelmaat afwisselden van elkaar verschillen. Beiden geweldig, maar zeer verschillend, dat maakte het in dit concert ook zo bijzonder. 
Als slotnummer stond Bluesette (stamt al weer uit 1962) gepland en alle musici, 13 in het getal stonden op de planken, waaronder vier pianisten en de twee bassisten Hein Van de Geyn en de man van Eliane Elias, Marc Johnson. Na een oorverdovend applaus en een minutendurende staande ovatie met op de achtergrond, zoals tijdens heel het concert, steeds wisselende foto’s van Toots met allerlei andere muzikale grootheden en collega’s waaronder Paul Simon en natuurlijk de op Middelheim aanwezigen, ging het publiek nog een keer zitten voor Bert van den Brink, die heel subtiel en mooi ingetogen het concert beëindigde.
Dan zie ik plots Hans van Oosterhout de coulissen rechts in schieten en even later wordt de tent afgebroken want daar aan de arm van Van Oosterhout komt de 92 jarige meester zelf het podium op, klein, breekbaar maar vol van levenslust. Hij glimlacht als het publiek zijn naam scandeert, zijn innemende smile wordt nog groter en hij maakt een arm vrij om te zwaaien naar de duizenden die hem een oorverdovende staande ovatie brengen, Hans van Oosterhout begeleidt Toots naar de stoel waar eerder deze avond Philip Catherine speelde. Toots geniet en pakt zijn moment, hij fluistert wat in het oor van Hans en zwaait weer naar de uitzinnige massa. 
Dan pakt hij de microfoon aan die hem wordt aangereikt, het publiek verwacht een dankwoord, maar nee daar is zijn “broodje” en met Kenny Werner aan de vleugel, net als destijds, speelt Toots “What a Wonderful world” en zo met nog een kleine improvisatie aansluitend waar ik zelfs een flard “Midnight Cowboy” in meen te horen of is dat de wens die de vader van de gedachte blijkt. Het blijkt Jobim’s “O Grande Amor” te zijn. In ieder geval Toots speelt toch nog een kleine 10 minuten op zijn Middelheim Jazz 2014. En zij die er bij waren kunnen met stellige zekerheid beweren: ”Ik zag het aller, aller, maar dan ook echt allerlaatste live optreden van de nu 92 jarige grootmeester Jean “Toots”Thielemans en ik genoot meer dan ooit, dit was een waar kippenvel moment. Dan onder een minutenlang applaus en groot gejuich verlaat de grootmeester aan de arm van zijn maatje Hans Van Oosterhout, na een onvergetelijke line up lachend en dolgelukkig het podium. Dank Toots voor al die geweldige jaren met meesterlijke mooie muziek en dank voor vanavond. Je was weer groots !!!
Reageer hieronder
Geen reacties