Categorie: CIRCUS EN SHOW
Donderdag 27 December 2007 at 1:54 pm
Wereldkerstcircus stijlvoller dan ooit
Door Richard van de Crommert met foto's van Stardust Theatre
Sierlijk en stijlvol. Zo laat het Wereldkerstcircus in Carré zich dit jaar het best omschrijven. Het programma werd dit jaar opgedragen aan Gert Jan Dröge die de afgelopen twee jaar als spreekstalmeester optrad. Een schilderij van Dröge, bij de ingang, moest de herinnering levend houden. Speciaal door hem werd de themamuziek uit de film Trapeze gespeeld. Met deze film was zijn liefde voor het circus geboren. Zijn nichtje, Xandra Brood, vertelde me na afloop het eerbetoon zeer op prijs te hebben gesteld.
Hoogtepunt waren de Alexis Brothers. Maar liefst vier jaar heeft Henk van der Meyden erover gedaan om de twee broers uit Las Vegas te contracteren voor Carré. Wat een lichaamsbeheersing. Ik heb nog nooit iemand in zoveel posities op zijn handen zien staan. Iedereen die dit ziet, moet gewoon naar adem happen. Ik wist niet dat een man zoveel spieren kon hebben. Producent Henk van der Meyden was tevreden met de premiere-avond, maar is alweer bezig met de organisatie van het Wereldkerstcircus voor de komende jaren. Van der Meyden is verder druk om de door hem ontwikkelde musical Rembrandt in Dubai op de planken te krijgen.
Ook het optreden Zwaard En Zijde van het Chinees Staatscircus wist het publiek te bekoren. Voor het gemak werd het nummer omgedoopt in De Grootste Droomvlucht ter Wereld, een titel die de lading veel meer dekt. Het nummer blonk uit in schoonheid en sierlijkheid en leidde de atleten tot hoog in de nok van het theater. Het nummer onttrok je even van het echte leven.
Nog meer Chinees zijn een groep artiesten die vorm geven aan de Ikarische Spelen, ik weet nooit hoe ik dat precies moet omschrijven, maar jongleren met mensen komt er aardig dicht in de buurt. Normaal wordt een nummer als dit met twee of drie mensen uitgevoerd, maar de Chinezen doen het met zijn achten. De groep won goud op het Circusfestival in Parijs. De acht mannen, die de hele tijd een glimlach op hun gezicht hebben, laten je op het puntje van je stoel zitten. Het is als een achtbaan. Ze springen op en over elkaar en als hoogtepunt bouwen ze een menselijke toren.
Het startsschot van het Wereldkerstcircus wordt gegeven door de uit de Oekraïne afkomstige acrobatengroep Bingo. De groep prachtige mannen en vrouwen openden in 2005 ook het circusfestival in Monte Carlo. Je komt ogen en oren tekort. Er is actie op elke plek in de piste en in de lucht. Er wordt geklommen, gejongleerd en gefietst. En alles gaat dwars door elkaar heen.
Bijzonder is de act van vier topjongleurs onder leiding van Elena Drogaleva waarbij je gewoon niet weet waar je moet kijken en naar wie welke kegel wordt gegooid. De groep is net terug van een toernee door Japan en de Verenigde Staten. Op een gegeven moment zijn er zestien kegels in gebruik en die gaan kriskras door elkaar heen. Iedereen raakt het spoor bijster en dat lijkt nou net de bedoeling van de vier jonge Russen.
De clowns Yann en Hector Rossi, die optreden als Les Rossyan deden dat erg onderhoudend. In buitengewoon goed verstaanbaar Nederland werden diverse acts opgevoerd in de klassieke combinatie van een witte slimme clown met een domme assistent. Vooral het nummer met de borden is vermakelijk. Het tapijt in de piste ligt vol met scherven. Ook de muzikale intermezzo’s, gedeeltelijk op zelfgemaakte instrumenten waren zeker de moeite waard.
Als speciale gast was Lenie ’t Hart uitgenodigd op de premiere-avond. Al waren er geen zeehonden in de piste te zien, maar wel zeeleeuwen. Een zucht kon ik op dat moment niet onderdrukken. Circusbezoekers in ons land zijn het afgelopen anderhalf jaar doodgegooid met zeeleeuwennummers, onder andere vorig jaar nog in hetzelfde Carré. Het is altijd wel leuk, maar enige variatie zou ook prettig zijn. Spreekstalmeester Tony Wilson, die een pak droeg van Jan Aarntzen, kon mijn reserves niet wegnemen toen hij het publiek vertelde dat het zwemmende viertal een eigen zwembad had meegenomen. En een eigen hotel. Maar ook zeeleeuwen kunnen mij nog steeds verrassen. Dit jaar staat in het Amsterdamse circuspaleis het leukste zeeleeuwennummer dat ik ooit heb gezien. De vrolijkheid spat er werkelijk vanaf. En dan worden de vier beesten ook nog geassisteerd door een grappig hondje. Leuk.
Dierenactivisten barricadeerden de ingang van het Koninklijk Theater bij de premiere van het jaarlijkse Wereldkerstcircus in Amsterdam. De toeters en trommels konden niemand ontgaan. Het publiek moest via de zij-ingang naar binnen. De weldoenster vertelde me dat ze niet tegen dieren in het circus is. “Die krijgen in het circus liefde en beweging. In mijn kringen wordt het snel afgekeurd, maar ik geniet ervan.” Op haar crèche in de provincie Groningen worden momenteel tachtig zeehonden verzorgd. “We doen daar geen trucs met de dieren”, lacht ze. “Maar als de dieren zelf veel spelen, is het natuurlijk goed.”
De vliegende trapeze van de Braziliaanse Flying Michaels deed was het moest doen. Drie van de vijf acrobaten zijn broers. Allemaal heten ze met hun tweede naam Michael. Een geblinddoekte salto gaven je bij de aankondiging al de kriebels in de buik. Het was het enige spannende moment in Carré. Want het kerstcircus in Amsterdam is dit jaar dan weliswaar zeer sierlijk en stijlvol te noemen, het ontbreekt aan spektakel en sensatie, twee elementen die het circus juist zo aantrekkelijk maken. Het ging allemaal iets te vloeiend en te soepel. Alsof de artiesten er geen moeite meer voor hoefden te doen om huzarenstukjes uit te voeren. En da’s jammer. Saai zelfs. Daarvoor hebben we Cirque De Soleil en Afrika Afrika al. Een klassiek circus is niet compleet als je soms even niet durft te kijken, zo spannend. Als dingen misgaan en pas bij een tweede of derde poging natuurlijk wel lukken. Die show ontbrak helaas dit jaar in Carré, want niet wegneemt dat de show van hoog niveau was en vaart er dit jaar goed inzat.
Wereldkerstcircus - website
Reageer hieronder
Geen reacties