Dinsdag 31 Juli 2007 at 7:59 pm
Strijd om hoofdrol Evita barst los
Strijd om hoofdrol Evita barst los
'Op zoek naar Evita' zondag 19 augustus van start. Zo’n 1500 vrouwen dromen van een hoofdrol in de musical Evita en melden zich aan voor de audities. Slechts 60 halen de theaterronde in het Nieuwe Luxortheater. Wie kan het kritische panel overtuigen? Wie is straks uitverkoren om masterclasses te volgen op de Evita Academy van onder meer Pia Douwes, Willem Nijholt en Peter van de Velde?
Het spannende verloop van deze audities is te zien tijdens de eerste uitzending van 'Op zoek naar Evita' op zondag 19 augustus.
Rondes
Na de eerste rondes worden 25 kandidaten geselecteerd. Zij presenteren zich tijdens de uitzending op zondag 26 augustus. Op een Nederlands landgoed volgen de kandidaten lessen op de Evita Academy om weer een stukje dichter bij de hoofdrol van Evita te komen. De emoties lopen hoog op als er weer een aantal mensen wordt weggestuurd. De overgebleven kandidaten treden een 'Evita-concert' op voor musicaltycoon Joop van den Ende. Wie gaan er door naar de liveshows, die op 2 september van start gaan?
Liveshows
Tijdens de acht liveshows, die worden gepresenteerd door Frits Sissing, zetten tien kandidaten hun beste beentje voor. De kijkers beslissen wie er het toneel moet verlaten. Ze worden daarbij geadviseerd door een panel, dat onder leiding staat van Erwin van Lambaart. Hij is onder meer verantwoordelijk voor musicals als Chicago, 42nd Street, Beauty And The Beast, The Sound of Music, Aïda, The Lion King en Tarzan.
Pia Douwes
De andere twee panelleden verdienden hun sporen op het podium. Internationale musicalster Pia Douwes vertolkte in 1996 met groot succes de rol van Evita in de gelijknamige musical. Ook speelde ze hoofdrollen in musicals als Cabaret, Elisabeth en Chicago. Pia Douwes was te zien in onder meer in Nederland, Duitsland en Oostenrijk. Ook speelde ze op West End en Broadway.
Peter van de Velde
Acteur Peter van de Velde was onder meer te zien in Silicone van Gerardjan Reynders, Mussen en Zwanen van Haye van der Heyden en in de musicals Robin Hood, The Sound of Music en The Beauty and the Beast.
Finale
Op 21 oktober is de finale van 'Op zoek naar Evita'. Het publiek bepaalt dan wie vanaf 16 december de hoofdrol mag spelen in de musical.
Het programma 'Op zoek naar Evita' is gebaseerd op het zeer succesvolle BBC-programma "How do you solve a problem like Maria", waarin werd gestreden om de hoofdrol van Maria in Andrew Lloyd Webber's musical The Sound of Music.
Dinsdag 31 Juli 2007 at 6:43 pm
Circ P nic amuseert velen met circusachtige voorstelling in de openlucht
Van 19 t/m 22 juli vond alweer de dertiende editie plaats van het Internationaal Straattheaterfestival (ISTF) in Gent. Henry Krul sinds 2002 regelmatig te gast op het festival fotografeerde aldaar en doet verslag van enkele voorstellingen voor Cultuurpodium.nl
Een enorm grote roestige caravan, althans daar lijkt ’t op, staat gedurende twee avonden op het Spaans Kasteelplein. Een aantal meters daarvoor een eveneens grote roestige paardenkop. Deze constructie maakt deel uit van het decor van de voorstelling La Caravana Pasa van Circ P nic.
De voorstelling start als twee muzikanten, een drummer en een violist (die later een groot evenwichtskunstenaar blijkt te zijn), uit een luikje aan de zijkant van de caravan kruipen en vervolgens boven op het dak plaatsnemen. Ze spelen een enthousiast stukje muziek. Niet veel later verschijnt, terwijl zich een rookgordijn vormt, een fraaie dame op hoge hakken, ook vanuit het kleine luikje, ten tonele. Ze gespt zich middels een lang koord vast aan de caravan en beweegt zich atletisch van links naar rechts aan de voorzijde van de caravan. Een fraai beeld.
Als ze vervolgens al koorddansend op haar hoge hakken van de caravan naar de paardenkop verplaatst heeft komt er nóg een acteur tevoorschijn. De voorstelling is nu goed op gang. Er vormt zich een visueel spektakel met contrasten, metamorfoses, en gemengd met circustechnieken op de koord, acrobatie, evenwichtskunsten en de Chinese mast. Dit alles (inclusief de nodige humor) is vermengd met dans en theater waarbij de muziek de bindende factor vormt.
Het publiek zit dicht op het speelveld en de voorstelling weet een ieder, want wat is het druk, ruim een uur geboeid te houden. Circustheater in de openlucht. Mooi dat dat kan.
ISTF -
website
Circ P nic -
website
Maandag 30 Juli 2007 at 9:38 pm
HET DOEK VALT VOOR GREASE
HET DOEK VALT VOOR GREASE
Op zondag 29 juli is onder een oorverdovend applaus de laatste voorstelling van GREASE in schouwburg Orpheus in Apeldoorn geëindigd. De geëmotioneerde cast nam met een spetterende megamix afscheid van het publiek. Na bijna 270 uitverkochte voorstelling en ruim 250.000 bezoekers heeft Grease haar succesvolle tournee afgesloten.
Producenten Albert Verlinde en Roel Vente bedanken cast, orkest, crew, creatives en productie voor hun tomeloze inzet en gedrevenheid.
Sponsoren Nashuatec, PriceWaterhouseCoopers en Chrysler worden bedankt voor hun vertrouwen en steun.
Maar bovenal gaat hun dank uit naar de 250.000 uitzinnige bezoekers van Grease. Zij waren het die iedere avond weer van Grease een groot feest maakten.
Maandag 30 Juli 2007 at 2:53 pm
Parade vertrekt naar Amsterdam
Parade vertrekt naar Amsterdam
Tractoren en wagens arriveren vannacht in het M. L. Kingpark. Na Rotterdam, Den Haag en Utrecht staat de Parade vanaf vrijdag 3 augustus 17 dagen lang in Amsterdam. Met tientallen tenten, meer dan veertig verschillende voorstellingen, vele terrassen, iedere avond gratis live muziek, de zweefmolen en zelfs een mini reuzenrad waar ook de voorstelling Design God (Space) speelt, is Amsterdam niet alleen de laatste, maar ook de meest uitgebreide Parade. En juist daarom is het ook dé plek waar jong, nieuw talent veel kan uitproberen.
Karavaan van tractoren
Vanavond vertrekt de tijdelijke cultuurstraat met een grote karavaan uit het Moreelsepark in Utrecht, waar de afgelopen tien dagen bijna 60.000 bezoekers zijn geweest. Vannacht laat komt de hele stoet aan in Amsterdam. Op donderdag rijdt het Flying Festival, onderdeel van de Parade, met tractor, mobiele keukenwagen, vleugel en artiesten (Solo met Gasten en Silent Disco) door de stad en stopt bij het Amsterdams Historisch Museum. Daar opent de Parade om 15.00 uur het 4-daagse feest Zomer Festijn!. Vanaf vrijdag tot en met zondag 19 augustus blijft het festival in het Martin Luther Kingpark, welke er erg mooi bij staat dit jaar. Om dat zo te houden, huurt de Parade speciale heftrucks in om de grond in het park zoveel mogelijk te ontzien.
Rockmuziek naast droomwereld
Zoals in iedere stad zijn er ook in Amsterdam diverse premières op de Parade, waaronder Laatste Nachtmerrie van Laura van Dolron, een vlijmscherpe parodie op George W. Bush, een zoektocht naar de waarheid achter de waarheid en Sadists, een rockmuziektheatervoorstelling over de destructieve werking van succes en wat ermee te doen, gemaakt door drie studenten van de Toneelacademie Maastricht. Droomschetsen, een dansvoorstelling waar choreograaf David Middendorp een droomwereld tevoorschijn tovert, Cruise Control, een licht absurdistische en muzikale voorstelling van Benders & De Lathouder en Ad Visser gaat in première met de hysterische, historische en hilarische show: F#ck the 70’s! Nieuw in Amsterdam is ook Pussy van Marie&Marie over daten en contactadvertenties, Celebrity Inside (Mark Sloof en Kiki Jaski) over twee eendagsvliegen die niet mét, maar ook niet zonder elkaar kunnen leven, De Doorgestoken-Kaart Show van Daniela Oonk en Istvan Hitzelberger en Thuis! (intiem) van componist Jeroen Bouwhuis.
Iedere dag een nieuwe film
Naast theater en muziek is ook film een belangrijke discipline op de Parade. Het Lightbuilding vertoont korte films van studenten, geselecteerd door het Nederlands Film Festival, de Volkskrant en de Parade en zijn er iedere dag nieuwe filmpjes te bekijken op spreeuwtv.nl en op Interactieve TV (voorheen Mine). Op Spreeuwtv maken artiesten van de Parade, zoals Van Houts en de Ket, Eddie B. Wahr en Jules Deelder, exclusieve filmpjes welke dagelijks door KPN multimediaal beschikbaar worden gemaakt. Op planet.nl is de ‘making off’ van Spreeuwtv te zien en zijn interviews te lezen met de makers van de filmpjes. Nieuw op Spreeuwtv.nl zijn de foto’s van een uur, levende schilderijen van een uur.
Eten met een verhaal
Surinaams, Algerijns, Spaans, Japans, Portugees, er is van alles te eten en drinken. Voor de langzame genieters is er op 4 augustus een proeverij van Slow Food bij restaurant Amaro met lekkere en verrassende producten uit eigen stad en streek: puur en zonder franje, op een bijzondere manier klaargemaakt en met details over hun achtergrond en producenten. Daarnaast gaan boegbeelden uit de film- en theaterwereld, waaronder Bert Luppes, Joop Mulder en Johan Simons samen met kok Amaro ‘keuken-klunzen’ en bereiden ze hun eigen gerecht. Definitieve data staan binnenkort op de site van de Parade.
De Parade is iedere dag om 15.00 uur open, dan start ook de Kinderparade. Op 3 augustus gaan de poorten om 18.00 uur open.
Tournee Parade 2007:
21 juni - 1 juli Rotterdam, Museumpark (in en rondom het NAi)
6 - 15 juli Den Haag, Westbroekpark
20 - 29 juli Utrecht, Moreelsepark
3 - 19 augustus Amsterdam, Martin Luther Kingpark
Winterparade 2007 / 2008:
5 december “ 5 januari Amsterdam, Westergasfabriek
Maandag 30 Juli 2007 at 09:21 am
Sprankelend Shake That wint zowel jury- als publieksprijs ISTF
Van 19 t/m 22 juli vond alweer de dertiende editie plaats van het Internationaal Straattheaterfestival (ISTF) in Gent. Henry Krul sinds 2002 regelmatig te gast op het festival fotografeerde aldaar en doet verslag van enkele voorstellingen voor Cultuurpodium.nl
ShakeThat is een jonge groep met vijf Vlaamse circusartiesten t.w. Sander, Nino, Joris, Hans en Gab die zich toeleggen op de kunst van het cocktail-shaken. Eind juni deden ze het Reuringfestival in Purmerend aan en nu stonden ze in de Grote Prijs van het ISTF. Nou, dat hebben ze en het massaal toegestroomde publiek geweten!
Het vijftal verraste met een enerverende show in (tuurlijk) een cocktailbar. Deze jongleurs brengen een sprankelende mix van jongleren, magie, humor en exquise cocktails. Flessen, glazen, ijsklontjes en cocktailshakers vliegen in een vrolijke vaart door de lucht. En natuurlijk mag publieksparticipatie niet ontbreken. Je kunt onder anderen zowaar op een magnifieke cocktail bieden. Grijp die kans!
In totaal traden ze in Gent vier keer op (2 x per dag) en keer op keer stond het in de Gentse buitenwijk bij de St. Baafssite bomvol. Enkelen waaronder mijn dochter Tara en haar vriendin Roseanne van resp. 13 en 14 jaar waren inmiddels fan geworden en zaten soms al een uur van te voren gereed om hun “helden” te zien repeteren, echt optreden of om mee op de foto te gaan. Tja, eigenlijk ook niet verbazingwekkend van die jonge meiden. De jonge acteurs (tuurlijk veel te oud voor die meisjes, maar ach) zien er goed uit en brengen een heerlijke frisse show.
Dat deze nog jonge groep het goed deed liet ook de jury van de Grote Prijs niet onberoerd. Ze gingen dan ook met zowel de jury- als publieksprijs aan de haal.
Detail. Sander één van de jonge acteurs brak een paar dagen voor de voorstelling zijn been terwijl hij met zijn compagnon Bram als Pol & Freddy met de voorstelling Ready! in Brugge optraden. Tijdens de voorstelling probeerde hij een kind te ontwijken met als gevolg de beenbreuk. Bram, normaal niet deel uitmakend van Shake That, verving hem met verve. En dat na slecht enkele keren repeteren. Eigenlijk is dit niet mogelijk; het gebeurde echter wel...
Zeer binnenkort t.w.28, 29 juli, 8 en 10 augustus ook nog in Nederland te bewonderen op het Karavaanfestival in Noord Holland. Dikke pret is verzekerd.
ISTF -
website
Shake That -
website
Circusatelier Woesh -
website
Zondag 29 Juli 2007 at 9:48 pm
Peter Shub amuseert zonder ook maar één woord te spreken
Van 19 t/m 22 juli vond alweer de dertiende editie plaats van het Internationaal Straattheaterfestival (ISTF) in Gent. Henry Krul sinds 2002 regelmatig te gast op het festival fotografeerde aldaar en doet verslag van enkele voorstellingen voor Cultuurpodium.nl
Het ISTF organiseert jaarlijks De Grote Prijs ISTF, een wedstrijd tussen selecteerde artiesten samengesteld uit jonge en nieuwe makers in confrontatie met wat oudere meer ervaren spelers. Eén van de oudere en ervaren spelers is Peter Shub. Peter Shub, Amerikaan, is ooit begonnen op straat en speelde nu voor het eerst sinds 10 jaar weer voor een buitenpubliek. Weg van de vertrouwde piste en de geborgenheid van de theaterzalen. Hij heeft de afgelopen jaren een grote reputatie opgebouwd in o.a. Carré Amsterdam, Comedy festival Arosa, Comedy Arts Moers, de Keulense Komedie en kreeg de ‘Jury Award’ op het Internationaal Theaterfestival in Cannes voor zijn one man comedy show ‘Nice night for an evening’.
In hartje Gent waar ook de Gentse Feesten plaatsvonden had Shub met zijn mimespel, hij speelde delen uit zijn indoorvoorstelling ‘Nice night for an evening’, grote delen van het Emile Braunplein aan zijn voeten gekluisterd. En waardoor? Ja, dat is dus moeilijk uit te leggen.
Met enkel een tafeltje, stoel, kruidenplantje, lange regenjas, hoedje, kleerhanger en mini fototoestelletje wist hij de honderden toegestroomde mensen te vermaken. Tuurlijk heeft hij bepaalde scenes voorbereid en weet hij waar mensen op regeren (of niet). Echter improviseren blijft een kunst, vind ik. En improviseren kan Peter Shub als de beste.
Smaken verschillen maar ik vond het heerlijk om een half uur toeschouwer van deze rasartiest te zijn. Klein spel, maar o zo subtiel en amusant. Dat het publiek dit weet te waarderen bleek o.a. uit het feit dat hij uiteindelijk tweede werd in de rangschikking van de uitslag van de publieksprijs. Wakker worden; zomerfestivalprogrammeurs!
Peter Shub -
website
ISTF -
website
Zondag 29 Juli 2007 at 3:04 pm
Koud meisje van Orkater
foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
Met Koud Meisje heeft Orkater een top voorstelling gecreëerd. Hij speelt nog op De Parade in Amsterdam.Orkater - websitelink
Arend Niks - website
De Parade - website
Spel: Ria Marks en Paul van der Laan
Muziek: Arend Niks en Mick Paauwe
Eindregie: Karel de Rooy
Dansadviezen: Annabelle Lopez Ochoa
Zaterdag 28 Juli 2007 at 3:55 pm
Ali Salmi (Osmosis Cie) in eigentijdse dansvoorstelling Waterfloor
Van 19 t/m 22 juli vond alweer de dertiende editie plaats van het Internationaal Straattheaterfestival (ISTF) in Gent. Henry Krul sinds 2002 regelmatig te gast op het festival fotografeerde aldaar en doet verslag van enkele voorstellingen voor Cultuurpodium.nl
Neem ’s avonds laat een afgelegen uitgestrekte vlakte, plaats daar een groot videoscherm met daarvoor een glinsteren metaalachtige dansvloer, projecteer beeld en laat Ali Salmi de voorstelling Waterfloor dansen. Dit is wat op een drietal avonden om 23.00 uur op verschillende afgelegen locaties in de buitenwijken van Gent gebeurde. Als je zover vanaf het centrum op afgelegen plekken programmeert dan weet je dat dit geen massa’s publiek trekt. Dat was ingecalculeerd en dus was iedereen iedere avond tevreden.
In Waterfloor danst Ali Salmi solo (evenals in zijn eerdere creaties Flesh en Transit). Een voorstelling van amper 30 minuten waarbij de contouren van Salmi van tijd tot tijd versmelten met de videobeelden. Soms contrasterend met de bestaande beelden, soms als samensmelting.
Ik hou van de meeste dansvoorstellingen in de openlucht (zoals o.a. van Ex Nihilo, Tango Sumo, Vendaval en Producciones Imperdibles) en dit is daar geen uitzondering op. Het speelvlak is beperkt tot pakweg max. 50 m2 waardoor de dansvloer en de mogelijkheden beperkt zijn. Daarintegen levert de voorstelling, gesitueerd in een enorm grote kale omliggende ruimte, wel een heel sterk beeld op. Kortom, een mooie krachtige voorstelling.
Fabien Audooren, festivaldirecteur en programmeur van het ISTF en Ali Salmi van Osmosis Cie. denken inmiddels al na over samenwerkingsplannen voor festivaleditie 2008. Osmosis Cie was eerder met andere voorstellingen te bewonderen op het Straattheaterfestival Vlissingen, Etcetera Amersfoort en het Karavaanfestival. Graag zou ik het gezelschap vaker in Nederland zien optreden.
Osmosis Cie -
website
ISTF -
website
Vrijdag 27 Juli 2007 at 4:16 pm
Stratemakeropzeeshow: tijdloze liedjes in brave uitvoering
foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
De Parade -website
Zang:
Roos Rebergen (Roosbeef)
Maurits Westerik (Gem)
Michiel Flamman (Solo)
Muziek:
Simon Gitsels “ Piano, keyboard (Solo)
Rowin Tetteroo “ Drums (Solo)
Reyer Zwart “ Bas (Solo)
Anne Soldaat “ Gitaar (Do The Undo)
Jasper Staps “ Diverse blaasinstrumenten
Donderdag 26 Juli 2007 at 10:05 am
Topvoorstelling Manon van Jean van Florette door Compagnie Marius
Van 19 t/m 22 juli vond alweer de dertiende editie plaats van het Internationaal Straattheaterfestival (ISTF) in Gent. Henry Krul sinds 2002 regelmatig te gast op het festival fotografeerde aldaar en doet verslag van enkele voorstellingen voor www.cultuurpodium.nl
Al jaren hoor ik van diverse mensen dat de voorstellingen van Compagnie Marius (voorheen De Onderneming) zo de moeite waard zijn. Ik hou persoonlijk niet van teksttoneel en bij het vernemen dat hun voorstellingen vaak 4 tot 6 uur in beslag nemen schrok mij tot dusver af.
Echter als je iets zelf niet meemaakt dan kun je er ook niet over oordelen en dus bezocht ik tijdens mijn laatste dag van het ISTF de voorstelling Manon van Jean van Florette.
Een wandeling van ca. 2,5 km vanaf het centrum van Gent door het prachtige Groot Begijnhof naar de speellocatie was al zeer de moeite waard. Bij de speellocatie aangekomen, gelegen in een “ongepolijst” park hing al een zeer ontspannen sfeer. Mensen zaten verzameld op bankjes genietend van een glaasje pastis of sirope de cassis.
Verder op weg naar de speellocatie, zo’n 200 meter verder, kon je gerust je drankje meenemen. “Vooral doen” werd gestimuleerd. De voorstelling was met 250 bezoekers uitverkocht en nadat iedereen een plekje op de prachtige tribune (met rugleuning en soort van tafeltje) gevonden had begon het stuk uit het niets (zo leek het tenminste).
Even wat feiten: Jean de Florette (1962) is het eerste deel van de dubbele roman L’eau des collines die Marcel Pagnol op 67-jarige leeftijd schreef. Het is de geschiedenis die voorafgaat aan Manon des Sources en wordt nu door Cie. Marius bewerkt tot Jean van Florette.
Het verhaal: Jean erft een boerderij van Florette, verlaat de stad en installeert zich met zijn gezin ‘op den buiten’ om er een nieuw leven te beginnen als boer. Papet en zijn neef Ugolin hebben hun oog laten vallen op Jean’s land en een waterbron die op de grond van de jonge boeren ligt en stoppen deze ‘per ongeluk’ dicht met beton. De zoektocht naar water wordt Jean fataal; Papet en Ugolin triomferen; de dorpelingen kijken toe en houden hun mond.
Manon des Sources vertelt het verhaal van de straf; Jean de Florette dat van de misdaad. Cie. Marius speelt eerst Jean van Florette en vervolgens Manon, omgekeerd dus aan de chronologie van Pagnol’s tweeluik. De twee stukken worden op één middag gespeeld om de grandeur van deze familiegeschiedenis te bewaren. De vragen over de misdaad en de straf worden en plein public gesteld; het toekijken en zwijgen van de toeschouwers wordt niet langer onschuldig gevonden...
Deze voorstelling, zeer humorvol in het Vlaams gesproken, en met prachtige karakters (dubbelrollen) is om van te smullen. Nooit gedacht dat teksttoneel en nog wel in de buitenlucht zo boeiend kon zijn. Na 2 uur, de tijd was omgevlogen, was er een pauze. Het decor werd omgebouwd en wij, de bezoekers, kregen de gelegenheid om weer een glaasje pastis voor slechts een euro met daarbij een portie kikkererwten geserveerd, te scoren. Echter, de voorstelling smaakte naar meer en dus ging iedereen, maar dan ook echt iedereen, vol goede moed terug voor deel 2. Wederom bijna 2 uur lang boeiend genieten met als afsluiting (wederom) voor de liefhebber een drankje.
’t Is dat ik na afloop andere verplichtingen had want nahangen in de sfeer van zo’n prachtige voorstelling op zo’n mooie plek had ik graag gedaan.
En voor wie nieuwsgierig geworden is. De voorstelling is deze zomer o.a. nog te zien van 30 augustus t/m 2 september op Landgoed Twickel te Delden (Ov) tijdens het Festival De Tuin der Lusten en 8 t/m 16 september tijdens het Theaterfestival in de Biesbosch.
ISTF -
website
Kunstmin -
website
Compagnie Marius -
website
Tuin der Lusten -
website
Woensdag 25 Juli 2007 at 2:37 pm
Impossible Guitar Parts
Tekst en beeld van Maarten Grootendorst (klik voor vergroting)
De titel van deze recensie is ooit door Frank Zappa verzonnen. Hij gebruikte deze tekst als credits op een aantal van zijn albums achter de naam van Steve Vai. Wanneer een gerenommeerd gitarist als Zappa, die in zijn tijd bekend stond om zijn fenomenale en onnavolgbare solo’s, je die eer gunt moet je wel wat in je mars hebben.
Halverwege de jaren tachtig wordt hij vooral bekend als gitarist bij de hardrock bands Alcatrazz, David Lee Roth en Whitesnake. Bands waar een groot deel van de act bepaald wordt door de show er om heen. Bij het grote publiek, voor zover men hem al kent, heeft hij de naam vooral een “show gitarist” te zijn. Het is een feit dat Steve Vai tijdens zijn optredens het show element niet weg laat maar hij combineert dit uitstekend met zeer geraffineerd gitaarspel.
Kort geleden heeft hij een nieuwe dubbel CD uitgebracht waarop duidelijk te horen is dat hij meer is dan de hardrock gitarist. Dit nieuwe album, Sound Theories, bevat de registratie van 5 concerten die hij samen met het Metropool Orkest verleden jaar alleen in Nederland heeft gegeven. Tijdens deze concerten speelt hij bewerkingen van een aantal nummers en eigen composities voor het orkest. Voor de tour die hij ter gelegenheid van deze cd op dit moment maakt heeft hij zijn oude band “the Breed”, waarmee hij 6 jaar heeft opgetreden deels vervangen door een nieuwe line-up. Verassend element is de toevoeging van twee violisten, Ann Marie Calhoun en Alex DePue. Door deze toevoeging wil hij proberen de sfeer van de optredens met het Metropool orkest te benaderen.
Na de concerten met het Metropool orkest ben ik erg benieuwd of de wijzigingen in zijn band uitwerking zou hebben op zijn muziek. Op 18 juli treedt hij op in de Melkweg en kunnen zijn Nederlandse fans kennis maken met de nieuwe band.
Het voorprogramma wordt verzorgd door Zack Wiesinger, een jonge gitarist die een zeer vermakelijk optreden neerzet. De grappen en grollen verhullen niet hij een uitstekende gitarist is waar we in de toekomst zeker meer van zullen gaan horen.
Na het half uurtje vermaakt te zijn door Zack Wiesinger begint het concert, dat uiteindelijk 2 uur en drie kwartier zal duren. Wat meteen opvalt, is de rol van de violisten, die vanaf het begin prominent aanwezig zijn iets wat je niet vaak ziet in een rock context. Ze zijn blijkbaar niet in de band opgenomen om incidenteel een nummer mee te spelen maar als volledige bandleden. Al snel wordt duidelijk dat deze wijziging een goede is. Het is leuk om te zien dat een viool niet alleen in de zoete Strauss context van Andre Rieu te gebruiken is. De keuze om violisten mee te nemen op zijn tour is eigenlijk niet zo vreemd, in nummers zoals Liberty en Whispering a Prayer weet hij klanken uit zijn gitaar te halen die bijna inwisselbaar zijn met geluid van een viool. Tijdens een gitaar/viool duel samen met Alex DePue benadrukt Vai dit. De solo van Ann Marie Calhoun en Alex DePue wordt een van de hoogte punten van de show. Helaas zijn er een aantal fans die dit niet deelde en uitgebreid gaan staan praten, erg storend voor de rest van het publiek dat er wel voor openstaat en ervan genieten.
In een akoestische set is een hoofdrol weggelegd voor Jeremy Colson. Vanachter een draagbaar drumstel hield hij een komische dialog met Vai over een doodskop die volgens hem wel erg leek op Vai zelf. Dit rustige gedeelte begint met een ingetogen, en mede door de inbreng van Ann Marie Calhoun, schitterend uitgevoerde versie van All About Eve. Het laatste akoustische nummers ging naadloos over in een strakke drum solo die begint op het draagbare drumstel en eindigende achter zijn normale drumstel.
Tijdens een kort promotioneel voor zijn nieuwe CD praatje, wordt vanuit de coulissen geroepen dat dit het beste concert van Vai ooit is. Ik kan de andere optredens niet vergelijken maar vast staat dat ik niet vaak bands zie die met zoveel bezieling en plezier op het podium staan en tegelijkertijd een muzikaal zeer goede show neer zetten. Steve Vai is er al met al ingeslaagd om met de wijzigingen in zijn band een richting in te slaan waarbij hij zijn roots in de rock niet vergeet maar wel verrassende nieuwe accenten weet aan te brengen.
Line-up
Steve Vai
Jeremy Colson
Dave Weiner
Bryan Beller
Alex DePue
Ann Marie Calhoun
Zack Wiesinger: Gitaar (voorprogramma)
CD’s
Sound Theories, Vols. 1-2
Passion and Warfare
DVD
Live at the Astoria
Zondag 22 Juli 2007 at 9:41 pm
Gedreven Izaline Calister op Kroonjuwelen
Tekst en beeld van Serge Julien (klik voor vergroting)
Van sommige artiesten kun je geen genoeg krijgen om ze te horen en te zien. Als de flyer voor Kroonjuwelen de naam van Izaline Calister aankondigt kijk ik alweer uit naar een optreden van de op Cura §ao geboren zangeres.
Kroonjuwelen is een gratis festival dat wordt gehouden op een aantal locaties in het centrum van Den Haag waarin muziek, dans, film, etenen drinken uit de Antillen, Aruba en Nederland de ingrediënten zijn. Doel van dit festival is de culturele rijkdom van het Nederlandse Koninkrijk onderstrepen en de onderlinge banden versterken.
Na dagen van rotweer is het een zonovergoten zaterdag die prima past bij de Caribische sfeer van het festival en dat doet Izaline Calister ook goed want die heeft er overduidelijk zin in. Het zonnestraaltje van Cura §ao staat nog maar een paar minuten op het podium of er is al sprake van een heerlijk sfeertje tijdens het nummer Dia Bo Pagami. De Afro Caribische ritmes, met uitstekend drum- en percussiewerk van broer Roël Calister, vliegen je meteen om de oren maar tegelijkertijd krijg je ook een scheut jazz over je heen als gitarist Ed Verhoeff zijn kunnen vertoont. Het is kenmerkend voor de muziek van Izaline dat zij deze twee muziekstromingen tot een smakelijk en toegankelijk geheel samensmelt. Ook het nummer Dia Liber krijgt een zelfde warme behandeling waarin Jose Lopreto zich mag uitleven op piano.
Calister is zoals altijd communicatief met haar publiek en ze leidt de in Papiaments gezongen liedjes in door de betekenis en achterliggende gedachte uit te leggen. Het lieve Kanta Hélele leert ons dat we de kleine dingen in het leven moeten waarderen. Humor heeft de sympathieke zangers ook met het satirische op het tambu ritme gebaseerde Kasa Ku Mi wat zoveel betekent als “trouw met mij” waarin ze nog eens vertelt dat ze al jaren samen is met haar partner maar dat hij haar nog steeds niet ten huwelijk heeft gevraagd. “Nou, als het niet gebeurt dan hoop ik in ieder geval dat jullie dit liedje nog eens kunnen gebruiken” zegt ze grappend.
Ook nu is de prachtig gekrulde Calister weer een energieke verschijning met expressieve gebaren waarmee ze haar liedjes ten gehore brengt. Haar stem blijft ondanks het vele bewegen en aandacht geven aan het publiek stabiel en zuiver. Ze krijgt vocale ondersteuning van de eveneens charismatische achtergrond zangeres Giovanca Ostiana die ook over een dijk van een stem beschikt.
Het optreden concentreert zich op de laatste twee CD’s van Calister: Krioyo en Kanta Hélele. Van de laatste CD is Karnaval Dizumbi weer een aangenaam hoogtepunt door het aanstekelijke refrein en geweldige mix van Calypso en Zumba ritmes. Ook het publiek krijgt tijdens dit nummer een rol als het wordt aangespoord om op speelse wijze mee te zingen.
Het uur durende optreden toont een gedreven en plezierige Calister die tezamen met haar uitstekende muzikanten onder leiding van bassist Reno Steba het weer voor elkaar krijgt om je dat positieve gevoel mee te geven. Het is na afloop dan ook dringen geblazen om CD’s te laten signeren en even met de zangeres op de foto te mogen.
Een concert van Izaline Calister blijkt steeds weer een heerlijk feestje van een kwalitatief hoog niveau. Ze is en blijft een juweel deze ambassadrice van Cura §ao&hellipwat zeg ik&hellip een kroonjuweel!
Izaline Calister gezien tijdens het Kroonjuwelenfestival in Den Haag op 21 juli 2007.
Izaline Calister -
website
Band
Izaline Calister “ zang
Giovanca Ostiana “ achtergrondzang
Reno Steba “ bass en musical director
Roël Calister “ drums en percussie
Ed Verhoeff “ gitaar
Jose Lopretti “ piano
CD’s
Krioyo
Kanta Helele
Donderdag 19 Juli 2007 at 5:56 pm
Een daar gebeurd verhaal van NUT
Door Marieke van Soest met foto's van Hilde Grabijn (klik voor vergroting)
Gezien op 12 juli 2007
De voorstelling van NUT vindt plaats in het hart van het festival. Na binnenkomst wordt het publiek opgevangen in een wachtruimte. We staan voor de grensovergang naar Slovenië. Een vrouw zit op een container en lacht ons toe. Een Boliviaanse muzikant bewaakt de poort. Hij speelt het volkslied. Op vertoon van legitimatie mogen mensen verder. Na het passeren van de grens worden mensen verdeeld over twee containers rondom een binnenplaats. Op het pleintje staat een vlaggenmast in een bloemperkje. Bezoekers zonder legitimatie mogen uiteindelijk toch naar binnen. Zij moeten in de derde container: de kleedkamer van de Boliviaanse muzikant.
In de containers liggen hooibalen, het publiek neemt hierop plaats. Dan worden de containers afgesloten. In elke container vertelt een van de drie spelers zijn verhaal. Steeds is er een link naar het pleintje, waarop een man zwaait naar een meisje. Op de achtergrond speelt de Boliviaanse muzikant. Soms wordt hier gezamenlijk gespeeld of voorgedragen, dan weer verdwijnen de spelers in de containers.
Een heel boeiend concept, waardoor ineens helder is waarom bezoekers die samen binnenkomen verdeeld worden over de containers. Door uitwisseling achteraf wordt het complete verhaal duidelijk: het verhaal van de muzikant, het verhaal van de man, het verhaal van het meisje. Het publiek wordt aan het eind van de voorstelling uitgenodigd tot deze uitwisseling, onder het genot van een glaasje wijn.
De spelers hebben het publiek van het begin tot het eind weten te boeien met hun verhaal. De uitwisseling aan het eind was geslaagd. Het was erg leuk om met anderen uit het publiek uit te wisselen over hun, geheel verschillende belevenissen.
Festival Over 't IJ -
website
Nieuw Utrechts Toneel (NUT) -
website
Donderdag 19 Juli 2007 at 10:50 am
The Big Chill van de Heiploeg
Door Marieke van Soest met foto's van Hilde Grabijn
Gezien op 10 juli 2007
Even voorbij de Sirius, het actieschip van Greenpeace, ligt het schip waar de voorstelling van de Heiploeg wordt gehouden. Het publiek wordt naar een diep in het schip gelegen ruimte geleid. Enkele strakke voorwerpen in een verder kale ruimte, goed gebruik van kisten, trappetjes en een omloop rond het podium, de juiste belichting: het decor wordt moeiteloos beleefd als een ruimteschip. Onder leiding van de stoere mannelijke archeoloog James heeft de bemanning vele succesvolle reizen achter de rug en tal van belangwekkende coryfeëen veroverd.
Dit keer is het doel van de reis ‘het idee achter het universum’. Alles in het ruimteschip is strak geregeld en natuurlijk bereiken zij hun doel. Zij vinden de mens die het idee achter het universum kent. Chantal is deze mens. In haar beleving is ze ontvoerd door ruimtewezens “ die er niet eens uitzien als ruimtewezens “ en ze heeft geen idee waar de bemanning het over heeft, als zij maar naar het idee achter het universum blijven vragen.
De bemanning is gedesillusioneerd: wat het ultieme doel leek, blijkt een geweldige tegenvaller. Onderlinge moeites beginnen zich af te tekenen. Chantal begint zich langzaamaan een beeld van de situatie te vormen. Haar vragen hebben een duidelijke uitwerking op de bemanningsleden . Er vinden ontwikkelingen plaats, die zonder haar inbreng in het oorspronkelijk ‘tech-team’ ondenkbaar waren.
Een boeiende voorstelling, die door het publiek met een aanhoudend applaus wordt beloond.
Festival Over 't IJ -
website
De Heiploeg -
website
Woensdag 18 Juli 2007 at 4:49 pm
Een oneindige voorstelling door Convoi Exceptionel
Door Marieke van Soest met foto's van Hilde Grabijn (klik voor vergroting)
Gezien op 12 juli 2007
Een stoffige rommelzolder. Het licht van beneden dringt door kieren in de houten vloer. Het luik gaat open, Liz beklimt de zolder. Met een flinke rol vuilniszakken gaat zij de de opgeslagen rommel te lijf. Als ze haar kinderboeken tegenkomt en wat bladzijden leest, komen de hoofdfiguren tot leven. De rups uit Alice in Wonderland, Peter Pan, elfjes en anderen: ze gaan met haar in gesprek maar Liz biedt hardnekkig weerstand. Ga weg, jullie zijn verzinsels. Ik bedenk jullie, jullie zijn niet echt’. Door de gesprekken met boekfiguren ontstaat een beeld hoe Liz in het leven staat. De boekfiguren brengen herinneringen naar voren, soms leeft Liz even mee, dan weer pakt ze resoluut een boek en laat het verdwijnen in de papierversnipperaar. Ze strijdt met zichzelf, over hoe ze in het leven wil staan.De schoonmaakactie is bedoeld om de muizenissen uit haar hoofd op te ruimen en zichzelf klaar te maken voor het echte leven.
De gesprekken gaan over van alles. Hoe ze eens een dood elfje vond, maar er nooit een levend zag. Een elfje verteld hoe zij doodgaan. Hardvochtig spreekt Liz de woorden uit. Efjes bestaan niet. Op de achtergrond hoor je een elfje sterven. Over de angst van Liz voor het zwarte gat op de zolder, waar alles in verdwijnt. Over hoe het voelt om te vliegen, gewoon door blijde gedachten. Liz zet resoluut haar werkzaamheden voort. Toch laat ze zich nog eenmaal verleiden. Nog eenmaal vliegt ze, daarna verdwijnt ze door het zwarte gat.
De grote loods waarin deze voorstelling plaatsvindt doet recht aan het decor: een heerlijke zolder, waarin door middel van licht en geluid een sprookjesachtige voorstelling wordt neergezet. Prachtig!
Festival Over 't IJ -
website
Convoi Exceptionnel -
website
Woensdag 18 Juli 2007 at 12:29 pm
Vlucht door Vincent de Rooij
Door Marieke van Soest met foto's van Hilde Grabijn (klik voor vergroting)
Gezien op 10 juli 2007
Een van de leuke dingen van het Over het IJ festival zijn de vele kleine voorstellingen waar je naar toe kunt gaan. Een van deze voorstellingen is Vlucht. Voor 3 euro bezoek je in een kleine tent een 7 minuten durende voorstelling.
Vlucht is een voorstelling van twee personen. Een daarvan verzocht geluiden en achtergrondmuziek, de ander beeldt houdt zich bezig met in de tent aanwezige voorwerpen. Op vernuftige wijze wordt dit omgetoverd tot een live projectie, waarin het publiek wordt meegenomen met een vlieg, een vliegtuig en een ruimteschip. Zeker de moeite van een bezoekje waard!
Festival Over 't IJ -
website
